woensdag 23 juli 2014

Vlucht MH17

Verscholen achter grote zonnebrillen. ‘Het is de zon.’ Verscholen achter die grote zonnebrillen, verschijnen rode ogen. Stilte. 1 minuut lang, om 4 uur ’s middags. Overal. Bomen ruisen. Stilte. Een enkele baby maakt een protesterend geluid. Stilte in het zwembad, stilte op de straat. Uit een diep medeleven, respect, voor de nabestaanden en de slachtoffers van geweld. Geweld dat onnodig was. Ongewild. Onschuldige burgers. Stilte. Niet alleen de nabestaanden zijn diep geraakt. Nederland is diep geraakt. Er zijn vragen, zonder antwoorden. Eén minuut stilte is voorbij. Ik dacht aan al de slachtoffers. Neem ze mee in gebed. Overal komt het voorbij. Op social media, in de krant, op het nieuws. Vergeten kan ik niet. Ook al ben je ver weg. Ver weg van de nabestaanden, ver weg van alles. Toch weer de stilte. Ver weg, maar toch dichtbij. Nabestaanden en slachtoffers, ik leef mee. Jullie zijn niet alleen. Stilte. Voor jullie allemaal.

Uit respect voor de nabestaanden.

Geen opmerkingen: